Jednym z rozwiązań, z których adresowanych do frankowiczów jest złożenie wniosku do Rzecznika Finansowego o przeprowadzenie pozasądowego postępowania w sprawie rozwiązania sporu z podmiotem rynku finansowego. Warto poznać zalety i wady takiego postępowania, przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu postępowania.
Postępowanie przed Rzecznikiem Finansowym a postępowanie sądowe
Jesteś Kredytobiorcą, masz kredyt „frankowy” i zdecydowałeś się na podjęcie działań zmierzających do odzyskania nadpłaconych rat. Skompletowałeś dokumenty, została wyliczona kwota roszczenia, reklamacje skierowano do Banku, a w odpowiedzi Bank odrzucił roszczenie uzasadniając swoją decyzję obszerną argumentacją. Co dalej? Czy to koniec?
Czy jedyną szansą dla frankowiczów pozostaje wystąpienie na drogę sądową?
Wystąpienie z pozwem aktualnie daje największą szansę na odzyskanie nadpłaconych rat kredytu, niektórzy frankowicze mają jednak obawy dotyczące jego kosztu oraz o wyniku postępowania. W takim wypadku art. 33 ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich daje możliwość wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie pozasądowego postępowania w celu rozwiązania powstałego sporu. Zgodnie z art. 35 ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym z dnia 5 sierpnia 2015 r. wniosek o przeprowadzenie postępowania pozasądowego można skierować do Rzecznika Finansowego.
Zalety postępowania przed Rzecznikiem Finansowym
Zdecydowanym atutem postępowania przed Rzecznikiem jest jego koszt, bowiem opłata od wniosku do Rzecznika to zaledwie 50 zł (zgodnie z art. 38 ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym), a dodatkowo z chwilą złożenia kompletnego wniosku dochodzi do przerwania biegu przedawnienia roszczeń – tak jak ma to miejsce w przypadku złożenia pozwu, co jest niezwykle istotne z punktu widzenia frankowiczów. Należy pamiętać, że roszczenia z tytułu nadpłaconych rat oraz zapłaconych składek ubezpieczenia niskiego wkładu własnego (UNWW) ulegają przedawnieniu po 10 latach od ich powstania i co istotne tyczy się to każdej konkretnej raty lub składki, a nie całego roszczenia, zatem np. rata kredytu lub składka UNWW zapłacona 13.02.2009 r. ulega przedawnieniu 13.02.2019 r.
Przebieg postępowania przed Rzecznikiem Finansowym
W trakcie postępowania Rzecznik Finansowy nie reprezentuje żadnej ze stron, czyli nie występuje ani w imieniu frankowiczów, ani w imieniu Banku – jego zadaniem jest udzielenie pomocy obu stronom w znalezieniu rozwiązania, które zakończy toczący się spór.
Postępowanie przed Rzecznikiem ma charakter polubowny i służy wypracowaniu rozwiązania sporu, które będzie satysfakcjonowało zarówno Kredytobiorcę, jak i bank. Kredytobiorca ma wpływ na ostateczny wynik postępowania, ale musi być przygotowany na pewne ustępstwa w kwestii zgłoszonych roszczeń. Rzecznik może starać się zbliżyć stanowiska stron przedstawiając własną propozycję rozwiązania sporu, ale to kredytobiorca i bank decydują, czy przedstawiona propozycja jest dla nich akceptowalna. Postępowanie może zakończyć się dojściem do porozumienia z bankiem i zawarciem ugody kończącej spór, ale jeżeli ostatecznie wynegocjowane warunki nie są satysfakcjonujące, to kredytobiorca może odmówić zawarcia ugody. Co więcej, kredytobiorca lub kredytobiorcy w każdej chwili może wycofać wniosek, jeżeli nie satysfakcjonuje go przebieg postępowania, a z drugiej strony bank w dowolnej chwili może uznać roszczenia frankowiczów.
Co jeśli nie dojdzie do porozumienia?
Jeżeli w toku toczących się rozmów strony nie wypracują porozumienia i nie dojdzie do zawarcia ugody, to na zakończenie postępowania Rzecznik Finansowy wydaje opinię, która – jeżeli będzie korzystna dla Kredytobiorcy – może wskazać Kredytobiorcy właściwy kierunek dalszych działań, tj. dochodzenie roszczeń na drodze postępowania sądowego. Natomiast jeżeli opinia będzie negatywna, to będzie sygnałem, że postępowanie sądowe mogłoby być ryzykowne. Decydując się na skierowanie wniosku o przeprowadzenie pozasądowego postępowania w sprawie rozwiązania sporu z podmiotem rynku finansowego trzeba mieć na uwadze, że postępowanie to ma charakter poufny, w związku z czym strony postępowania jak i Rzecznik są zobowiązani do nie ujawniania żadnych informacji na temat jego przebiegu oraz zakończenia. Należy równocześnie pamiętać, że nie można traktować postępowania przed Rzecznikiem Finansowym jedynie jako sposobu na przerwanie biegu przedawnienia, gdyż Rzecznik odkrywszy taki zamiar może oddalić wniosek.
Podsumowując należy stwierdzić, że wystąpienie z wnioskiem do Rzecznika Finansowego o przeprowadzenie pozasądowego postępowania w sprawie rozwiązania sporu z podmiotem rynku finansowego ma niewątpliwie wiele zalet, niemniej jednak nie jest to postępowanie pozbawione wad. Z uwagi na bardzo dużą ilość prowadzonych przez Rzecznika spraw aktualnie na zakończenie postępowania można oczekiwać nawet ok. 2 – 3 lat, przy czym nie ma gwarancji, że bank przystąpi do rozmów, a w trakcie negocjacji dojdzie do zbliżenia stanowisk stron i rozstrzygnięcia sporu. Może to oznaczać, że po tak długim oczekiwaniu konieczne będzie złożenie pozwu w sądzie. Pomimo niewątpliwych zalet postępowania polubownego najskuteczniejszym działaniem prowadzącym do odzyskania nadpłaconych rat i składek ubezpieczenia niskiego wkładu własnego pozostaje wystąpienie na drogę sądową.